lunes, 30 de abril de 2012

[ ANYADA 2001 ]



Tast de 12 abril 2012 organitzada per Jesús:
Els components emotius d' aquesta tast van ser records dolorosos que el temps i la salut han ajudat a mitigar aquesta mala època.
Aquest tast s' havia de dur a terme l' abril de 2010, però vaig haver de ajornar-la per motius personals. La de l' any passat en ser el dia del meu aniversari, també va rebre un tractament més festiu.
Així que tocava aquest any l' anyada 2001, per a mi de moment estan al costat de 2004, per sobre de les altres de moment, vaig haver de tornar a destapar els vins que recordava vagament, per preparar un petit dossier i tornar a tapar .
Realitzar aquesta tasca ja va fer que gaudís d' aquells moments tan agradables de l' avantsala del tast, portar-los al restaurant de La Terrassa del Museu i obrir-los 7 hores abans va ser un ritual que no canvio per res.
Però abans d' anar als vins vull explicar, que els vins són el motor de les nostres trobades, jo penso que així és, també hi ha un vehicle, és el món que envolta a un grup d' amics al voltant d' una taula, mes a mes, posar-nos al dia de les nostres vivències i experiències de tota mena, economia, treball, i família.
Els debats sobre els tastos a cegues són uns moments relaxants distesos quan parlem d' aromes, equilibri, acidesa, o cansament d' un vi, o surt un d' aquests vins que et enamoren, i l' endemà vas a comprar sense falta ... això és el tast, debatre, compartir, jugar, bé gairebé endevinar ... i riure je je això ara com ara té el seu mèrit.
La Terrassa del Vi en aquests anys ha aconseguit una cosa difícil, que tinguem paciència entre nosaltres per mantenir aquest equilibri que ens fa forts i anem tots a una.

Val ara. Vins:

El primer de la nit de benvinguda, que per cert li dec al nostre estimat Capo, Rafa Blanco.

Henri Giraud Esprit:
 
Groc daurat límpid amb un fi rosari pujant a esclatar a la superfície
Al nas presenta un lleuger fons cítric, que deixa pas a una aroma especiat de pebre blanc i tènue càrrega torrada.
Entrada elegant equilibrada amb una fina frescor i un carbònic moderat, el trobo fàcil de beure, saborós, envoltant, bon record cítric i llarg recorregut, el millor és que no li trobo detalls negatius.
El tast estava composta de set vins, amb un denominador comú l' anyada

1 º Marimar Estate 2001.

Aquest blanc va ser sens dubte una de les sorpreses.
Groc daurat molt lluminós glicèrica corona.
Nas expressiva clara chardonnay des de l' inici, aromes de fruita blanca madura, mantega i notes de galeta seves emanacions al nas feien presagiar una gran trobada a la boca.
Entrada saborosa, cremós, equilibri precís de grandesa uns matisos texturats gairebé oliosos, record de tatin de peres i vainilla tremend recorregut, provocador i descarat, deixant el paladar viciat de tanta untuositat.

2 º Gaudium Reserva 2001.
 
Vermell granat amb un lleuger matís ataronjat però que manté tipus color
Després de 7 hores obert mostrava unes aromes rics de fruita vermella madura, nas complexa amb boniques notes torrades, especiat, lleugers fumats, romaní i farigola.
La seva boca ben equilibrada acidesa moderada, se li nota que aquesta la seva fruita en saó, a aquest vi li ha anat bé la seva obertura anticipada, s' ha desenvolupat en un vi rodó sense arestes, amb un meritori recorregut.

3 º  Alion Cosecha 2001

Vermell granate sense fatiga seu color encara que degradat el seu ribet presenta un color terrós, marcada corona en copa.
Nas: sens dubte aquest vi et dóna el que esperes, fruita madura, especiats, fumats i fins lleus aromes de baix muntanya, tot ben posat.
Nou encert en boca, es nota les seves hores de ventilació, que ens deixen una vi untuós i equilibrat, amb un taní valent evolvent amb records de fruita assaonada i vainilla, presenta un ampli i reconfortant recorregut.

4 º Flor de Pingus 2001

Amb altres set hores obert, vaig descobrir el millor Pingus per ara i he tastat diversos, crec que aquesta ampolla poc té per sota del seu germà major de 2001.
Estem davant d'un vi cobert, vermell robí i corona marcada.
Els seus aromes viatgen sobre un fons especiat, donant un bon perfum fruiter madur, apareixen fumats i xocolata.
Potent entrada amb bona estructura, el seu equilibri és perfecte, record de fruita madura amb un torrat de fons ben integrat, i el seu recorregut és encomiable.

5 º Valbuena 5 º any 2001

Segona ampolla en una setmana, vull fer un comentari amb aquest vi i és que mai he estat partidari, per mi Alión és un fix bastant consumit i el Únic de forma esporàdica. Però rectifico i comento que aquestes dues han canviat el meu punt de vista.
El tast de la 1 ª airejada durant una hora i preparada per servir.
Color presenta un granat lleugerament ataronjat al menisc, un to cansat però ferma bonic.
Al nas apareixen notes de reducció, que deixen pas amb rapidesa a fruita licorosa gebrada, aromes fins de torrats amb clars tocs balsàmics.
La seva boca és potent equilibrada perfecta definició del taní encara marcat un vi amb una anyada excel · lent aprofitant la sàvia que no va poder nodrir l' Únic, records fruita licorosa i una balsàmica sensació, ens deixa un recorregut meritori.
Aquesta de dijous oberta amb 7 hores
El color és coincident.
Nas de llibre ben estructurada, lliurant d' inici fruita en saó i algun component floral, és sorprenent aquest tregui de primaris donant pas a uns aromes balsàmics, especiats, pebre i lleugers torrats,
En boca seva entrada és elegant i sedosa amb un taní ben domat i una acidesa ben constituïda, donant al seu conjunt la categoria d' un gran, que ens recorda la fruita madura i una fusta fina ben integrada, el seu recorregut és ampli.

6 º Samuel Tinon, Szamorodni 2001

De color ambarí dens a la copa d' aspecte gairebé masticable.
Al nas és viu amb aromes d' albercoc, i orellanes de préssec fruits secs garrapinyats que presagien una dolça entrada en boca.
Doncs no, la primera sensació és fresca gairebé punyent, aquesta meravellosa acidesa, que ajuda a equilibrar un ensucrat vi amb un toc de taronja gebrada, aquest vi en no ser 100% amb botritis, es presenta com una brisa fresca i additiva al paladar .
Al final del sopar prenem com a comiat una copa.
Veuve Clicot Ponsardin Rose
Rosa intens amb força extracció de color, bonic i fi rosari de bombolles buscant amb lentitud la superfície.
Al nas ens expressa d' inici fruita vermella, aromes torrats de fruits secs florejats amb un lleuger matís herbaci.
Bona entrada potent, amb un carbònic alguna cosa explosiu d' inici, records de cireres i maduixes, i un perfumat toc de galetes, sens dubte un vi amb caràcter elegant i de recorregut mitjà té un final sec.
I ara a esperar la propera, gràcies si has aconseguit arribar fins al final, d' aquesta lectura, aquestes tan boig com jo.

Jesús Aguirre

 
Cata de 12 abril de 2012 organizada por Jesús:

Los componentes emotivos de esta cata fueron recuerdos dolorosos que el tiempo y la salud han ayudado a mitigar esa mala época.   
Esta cata se tenía que llevar a cabo en abril de 2010, pero tuvo que aplazarse., La del año pasado al ser el día de mi cumpleaños, también recibió un tratamiento más festivo.                                             
Así que tocaba este año la añada 2001, para mí de momento están junto a 2004, por encima de las demás de momento. Tube que volver a destapar los vinos que recordaba vagamente, para ver como eran y preparar un pequeño dossier y volver a tapar.                           
Realizar esa labor ya hizo que disfrutara de esos momentos tan agradables de la antesala de la cata, llevarlos al restaurante de La Terrassa del Museo y abrirlos  7 horas antes fue un ritual que no cambio por nada.                    Pero antes de ir a los vinos quiero explicar, que los vinos son el motor de nuestros encuentros, yo pienso que así es, también hay un vehiculo, es el mundo que rodea a un grupo de amigos alrededor de una mesa, mes a mes, ponernos al día de nuestras vivencias y experiencias de todo tipo, economía, trabajo, y familia.                  
Los debates sobre las catas a ciegas son unos momentos relajantes distendidos cuando hablamos de aromas, equilibrio, acidez, o cansancio de un vino, o sale uno de esos vinos que te enamoran, y al día siguiente vas a comprarlo sin falta…esto es la cata debatir, compartir, jugar, bueno casi adivinar… y reír je je esto hoy por hoy tiene su merito.
La Terrassa del Vi en estos años ha conseguido una cosa difícil, que tengamos paciencia entre nosotros para mantener ese equilibrio que nos hace fuertes y vayamos todos a una.

Vale ahora. Vinos:

El primero de la noche de bienvenida, que por cierto le debo a nuestro querido Capo, Rafa Blanco.

Henri Giraud Esprit:

Amarillo dorado límpio con un fino rosario subiendo a estallar en la superficie. En nariz presenta un ligero fondo cítrico, que deja paso a un aroma especiado de pimienta blanca y tenue carga tostada.                      
Entrada elegante equilibrada con una fina frescura y un carbónico moderado, lo encuentro fácil de beber, sabroso, envolvente, buen recuerdo cítrico y largo recorrido, lo mejor es que no le encuentro detalles negativos.                     

La cata estaba compuesta de siete vinos, con un denominador común la añada

1º  Marimar Estate 2001.

Este blanco fue sin duda una de las sorpresas.
                           
Amarillo dorado muy luminoso glicérica corona.                      
Nariz expresiva clara chardonnay desde el inicio, aromas de fruta blanca madura, mantequilla y notas de galleta sus emanaciones en nariz hacían presagiar un gran encuentro en la boca.                
Entrada sabrosa, cremoso, equilibrio certero de grandeza unos matices texturados casi aceitosos, recuerdo de tatin de peras y vainilla tremendo recorrido, provocador y descarado, dejando el paladar viciado de tanta untuosidad.

2º  Gaudium Reserva 2001.

Color rojo granate con un ligero matiz anaranjado pero que mantiene tipo                                                                                   
Después de 7 horas abierto mostraba unos aromas ricos de fruta roja madura, nariz compleja con lindas notas tostadas, especiado,ligeros ahumados, ligeros ahumados,romero y tomillo.
                                                         
Su boca bien equilibrada acidez moderada, se le nota que esta su fruta en sazón, a este vino le ha sentado bien su apertura anticipada, se ha desarrollado en un vino redondo sin aristas, con un meritorio recorrido.

3º  Alion Cosecha 2001

Rojo granate sin fatiga su color aunque degradado su ribete presenta un color terroso,   marcada corona en copa.                               
Nariz: sin duda este vino te da lo que esperas, fruta madura, especiados, ahumados y hasta leves aromas de bajo monte, todo bien puesto.
Nuevo acierto en boca, se nota sus horas de ventilación, que nos dejan una vino untuoso y equilibrado, con un tanino valiente evolvente con recuerdos de fruta sazonada y vainilla, presenta un amplio y reconfortante recorrido.

4º  Flor de Pingus 2001                                                               

Con otras siete horas abierto, descubrí el mejor Pingus por ahora y he catado varios, creo que esta botella poco tiene por debajo de su hermano mayor de 2001.
                                                          
Estamos ante un vino cubierto, rojo rubí y corona marcada.           
Sus aromas viajan sobre un fondo especiado, dando un buen perfume frutal maduro, aparecen ahumados y chocolate.                      
Potente entrada con buena estructura, su equilibrio es perfecto,  recuerdo de fruta madura con un tostado de fondo bien integrado, y su recorrido es encomiable.

5º  Valbuena 5º año 2001

Segunda botella en una semana, quiero hacer un comentario con este vino y es que nunca he sido partidario, para mi Alión es un fijo bastante consumido y el Único de forma esporádica. Pero rectifico y comento que estas dos han cambiado mi punto de vista.                  
La cata de la 1ª aireada durante una hora y jarreada para servir. Color presenta un granate ligeramente anaranjado en el menisco, un tono cansado pero firme hermoso.                                                 
En nariz aparecen notas de reducción, que dejan paso con rapidez a fruta licorosa escarchada, aromas finos de tostados con claros toques balsámicos.                                                                                  
Su boca es potente equilibrada perfecta definición del tanino todavía marcado un vino con una añada excelente aprovechando la sabia que no pudo nutrir al Único, recuerdos fruta licorosa y una balsámica sensación, nos deja un recorrido meritorio. 
Abierta 7 horas antes de la cata.
El color es coincidente.                                 
Nariz de libro bien estructurada, entregando de inicio fruta en sazón y algún componente floral, es asombroso este asome de primarios dando paso a unos aromas balsámicos, especiados, pimienta y ligeros tostados.
En boca su entrada es elegante y sedosa con un tanino bien domado y una acidez bien constituida, dando a su conjunto la categoría de un grande, que nos recuerda la fruta madura y una madera fina bien integrada, su recorrido es amplio.

6º  Samuel Tinon, Szamorodni 2001

De color ambarino denso en la copa de aspecto casi masticable.       
En nariz es vivo con aromas de albaricoque, y orejones de melocotón frutos secos garrapiñados que presagian una dulce entrada en boca.              
Pues no, la primera sensación es fresca casi punzante, esa maravillosa acidez, que ayuda a equilibrar un almibarado vino con un toque de naranja escarchada, este vino al no ser 100% con botritis, se presenta como una brisa fresca y aditiva en el paladar.                
Al final de la cena tomamos como despedida una copa.

Veuve Clicot Ponsardin Rose

Rosa intenso con bastante extracción de color, bonito y fino rosario de burbujas buscando con lentitud la superficie.
En nariz nos expresa de inicio fruta roja, aromas tostados de frutos secos floreados con un ligero matiz herbáceo.                              
Buena entrada potente, con un carbónico algo explosivo de inicio, recuerdos de cerezas y fresas, y un perfumado toque de galletas, sin duda un vino con carácter elegante y de recorrido medio tiene un final seco.                           
Y ahora a esperar la próxima, gracias si has conseguido llegar hasta el final, de esta lectura, estas tan loco como yo.

Jesús Aguirre